Bijzondere verjaardag door mini-pelgrimage in Woudrichem

WOUDRICHEM - Sybille van Gammeren (Ideeënkelder | Vestinggouverneur) ontmoette een tweetal maanden geleden een 'toevallige toerist'. Deze vroeg haar mee te denken over een bijzonder verjaardagscadeau in de vorm van een mini-pelgrimage in de vesting van Woudrichem. Sybille noteert op haar Facebookpagina: 'Vanzelfsprekend dat ik Jos Korthout als stadsgids vroeg om samen met mij ervoor te zorgen dat dit een onvergetelijke dag zou worden. Dat is ons gelukt! Vooral ook door de geweldige bijdrage van een bijzonder fantastische vriendenclub van de jarige. Om jaloers op te zijn.'

En inderdaad! Gezien het wel héél bijzondere karakter van dit gebeuren plaatst de redactie het verslag van Jos Korthout één op één...

'Zaterdag 6 december 2014 werd in Woudrichem op een bijzondere manier de 65 jarige verjaard...ag gevierd van een mevrouw die zich voorgenomen heeft om op pelgrimstocht te gaan naar Santiago de Compostella. Ze kreeg van haar vrienden een voorproefje, dat door Sybille van de Ideeënkelder en door mij als stasdgids werd uitgewerkt in de vorm van een mini-pelgrimage door de vestingstad.

De nietsvermoedende jarige werd tegen koffietijd afgeleverd bij de Ideeënkelder, in de veronderstelling, dat haar voormalige collega’s iets van plan waren. Ze trof mij aan in middeleeuws gewaad. We feliciteerden haar, namen koffie en gebak , waarna ik haar uitnodigde voor een stadswandeling waarbij ik mooie plekjes zou laten zien. Onderweg viel ze van de ene verbazing in de andere.
In de Kerkstraat ontdekte tot haar verrassing op een hoek van een huis een Jacobsschelp, als markering van de pelgrimsroute naar Santiago. Nog meer verrast, herkende ze in de fotograaf die mee ging lopen, een oude vriend. Zich omdraaiende zag ze nóg een oude bekende, gehuld in een priestergewaad, met een bolderkar met verkleedspullen. Ze moest zich omkleden. Ze kreeg wandelschoenen, een hoed op haar hoofd met een schoen er bovenop, waaruit bladmuziek stak. Ze kreeg een kleed omgeslagen en werd behangen met bladeren, Jacobsschelpen en 65-bordjes. Verderop sloten zich steeds meer mensen aan.
De eerstvolgende vriend had zich uitgedost als veldwachter Bromsnor. Hij bleef zich steeds in de omgeving van het gezelschap manifesteren, sprak groepsgenoten, toeristen en Woerkummers aan, corrigeerde hen, slingerde hen op de bon of stelde hen bij wangedrag het gevang in het vooruitzicht. Sommige mensen verkleedden zich onderweg meermaals, zodat heel wat figuren de revue passeerden. Op de Rauwsenhol ontmoetten we verdrietige, luid huilende roodharige louche bardame, die getroost moest worden en mee mocht lopen. In het speeltuintje bij de marechausseekazerne zagen we een luid blatend schaap. Omdat het zo’n herrie maakte, trok Bromsnor zijn pistool en schoot het arme dier overhoop. Iedereen kwam eromheen staan. Toen het dier opkrabbelde, mocht de beste vriend verder meelopen. Op het bankje op de wal bleek zwerver Swiebertje te liggen snurken met een fles drank in de hand. Nadat hij door Bromsnor tot de orde was geroepen, mocht hij zich aansluiten bij de groep. In de Molenstraat voegde het kruidenvrouwtje zich erbij.

Ter hoogte van het Jacoba van Beierenhuis voegden zich twee nonnen bij het gezelschap. Het bleken Bettine en Astia te zijn. Op den Bol stond Herr Vögle te wachten, gekleed in een kostuum van draagtassen van dit modemerk. Op de Rijkswal sloot butler Godebald aan en onderaan de trapkes in het Alversteigersteegje zat een non op met een fles port en een heleboel kleine gevulde glaasjes. Het bleek de louche bardame te zijn, die haar leven gebeterd had, ingetreden was in het klooster, maar nog niet van haar drankzucht verlost was. Het hele gezelschap hielp haar van haar drankvoorraad af. Bij het Oude Raedthuys stond een versmade bruid, vergeefs te wachten op de man waarmee ze zou trouwen. Ten einde raad sloot ze zich aan bij het steeds uitdijende gezelschap. Op het Janusbolwerk stond een schipper die net met zijn schip was gearriveerd. Op de Vissersdijk stond de deur van de RK kerk uitnodigend open. Allen gingen naar binnen en genoten van de serene sfeer, de kaarsjes en de Gregoriaanse muziek die daar klonk. Na een kwartier gingen we naar de Stroming voor de lunch, waarna we terug naar de stad liepen. Onderwijl liet ik de jarige ons fantastische rivierstrand zien, waar ze even helemaal stil werd.

Terug in Woerkum togen we naar brocantezaak ‘de Oude Liefde’. Daar werd de jarige toegezongen door een Italiaanse zanger, vanuit het bovenraam van het VVV.
Ze mocht op straat, op het bed gaan liggen om uit te rusten, omringd door het bonte gezelschap. Ter plaatse kwam gyneacoloog dokter Boorzalf haar discreet onderzoeken.
Daarna vertrokken allen naar de Martinuskerk. Onderweg hoorden ze bijzonderheden van Woudrichem en lazen ze gedichten van de stadsdichteres. De jarige werd onderweg door vele voorbijgangers gefeliciteerd en toegelachen. In de kerk werd de jarige onthaald op gitaarmuziek en werd toegezongen door Sybille.

Tot slot werd er in de Ideeënkelder koffie gedronken en alles na besproken. Om 16.30 uur vertrok iedereen huiswaarts.'

(Foto Jos Korthout)